دوستان عزیز سلام

همانطور که پیشتر در آگهی فیسبوکی‌ام گفته بودم، به منظور نشان دادنِ حمایت از مذاکره‌های هسته‌ای ایران و ۵+۱ به وزارت امور خارجه‌ی فرانسه، گروهی از جوانان ایرانی ساکن در پاریس دور هم جمع شدیم تا ببینیم چه کاری از دستمان بر میاد. در نخستین روز تعدادمون به ۱۹ نفر رسید، اما هنوز جمع‌مون کامل نیست و به حضور تک تک شما دوستان نیازمندیم.

امشب اولین جلسه‌ی رودررو را در یکی از کافه‌های میدان باستیل برگزار کردیم. با توجه به اینکه جلسه خیلی فوری هماهنگ شده بود، تعدادی از دوستان نتوانستند در جلسه شرکت کنند. من و یاسر و مهدی از حدود ساعت ۱۸ در محل حاضر بودیم. ( من با چند دقیقه تاخیر رسیدم) سینا هم به ما ملحق شد و تا آخر جلسه هم ماند. در این بین چندین نفر از دوستان گذرا اومدند و نظرهاشون را بیان کردند و بخشی از کارها را پذیرفتند و رفتند تا به کارهای جاری زندگی‌شون برسند. دمشون گرم. بعضی از دوستان هم تلفنی تماس گرفتند و یا با ایمیل و فیسبوک پیام گذاشتند و اعلام آمادگی کامل کردند. دلمون حسابی گرم شد.

در گفتگوهایی که انجام شد، بیشتر بچه‌ها با تظاهرات کلاسیک مخالف بودند. اما سینا یک طرح خوب داد که اکثریت از آن استقبال کردند. طبق این طرح، ما در روز مقرر (شنبه‌ی آینده) از محل یادبود صلح واقع در شامپ دُ مارس تا محل وزارت امور خارجه‌ی فرانسه یک «زنجیره‌ی انسانی» را تشکیل خواهیم داد. (جزئیات طرح به زودی اعلام خواهد شد.)

اما همانطو که می‌دونین، این کار به سازماندهی قوی‌ای نیاز داره. به همین دلیل ما برآوردهایی انجام دادیم که طبق اون برنامه‌ریزی اولیه را به شرح زیر صورت گرفت:

فاصله‌ی مبدا تا مقصد حدود هزار متر است. یعنی ما برای تشکیل یک زنجیره‌ی انسانی به حدود هزار نفر نیاز داریم. پرسش اصلی این بود که آیا چنین ظرفیت انسانی‌ای در پاریس وجود داره؟ پاسخ: بله داره. از سال ۱۳۸۸ تا حالا تظاهرات‌های مختلفی انجام شده که در تعدادی از اونها جمعیت بالایی شرکت کردن. من خودم در راهپیمایی‌ای با حضور حدود ۵۰۰۰ ایرانی شرکت کردم. بس مطمئنیم از لحاظ نیروی انسانی مشکلی نیست. مسئله‌ی مهم قانع کردن این تعداد آدم برای حضور در راهپیمایی و سازماندهی اونهاست. ضمن اینکه در این موضوع خاص می‌تونیم روی جمعیت فرانسوی هم حساب کنیم. خبرهای خوشی در این زمینه دریافت کردیم. گویا جامعه‌ی فرانسوی از برخورد دولتش در قبال مذاکره‌ها شوکه شده. تعدادی از دوستان فرانسوی پیام دادن که در این مسئله در کنارمونه خواهند موند. 

همونطور که گفتم، در حال حاضر ما حدود ۲۰ نفر هستیم. این تعداد را تا فردا (سه شنبه) به راحتی می‌تونیم به ۵۰ نفر برسونیم. از اینجا به بعد باید روی گسترش شبکه به صورت تصاعدی کار کنیم. یعنی این پنجاه نفر هر کدوم یک روز یعنی تا روز چهارشنبه فرصت دارن بین ۵ تا ۱۰ نفر را به شبکه اضافه کنن. یعنی دست‌کم تعدادمون به ۲۵۰ و دست‌بالا به ۵۰۰ نفر خواهد رسید. همین رشد را می‌تونیم در روزهای پنج‌شنبه و جمعه داشته باشیم. ضمن اینکه باید روی تبلیغات همگانی هم حساب کنیم. تا حالا تعدادی از دوستان دیگر شهرهای فرانسه و حتی دیگر شهرهای اروپا (هلند و آلمان و بلژیک) خبر دادن که در روزِ موعود به جمع‌مون ملحق خواهند شد. روی کاغذ این کار شدنی‌ست. عملی شدنش به همتِ من و شما برمی‌گرده. من دلم روشنه.

سینا امشب داره روی لوگوی گروه کار می‌کنه. قرار شد لوگو با الهام از کبوتر صلح طراحی بشه. این‌کار که انجام شد، صفحه‌های فیسبوک و توییتر هم راه‌اندازی می‌شن که از اون به بعد اطلاع‌رسانی‌های رسمی از اونجا‌ها صورت خواهد گرفت. یکی دو تا از بچه‌ها هم قول دادن که ویدئوی تبلیغاتی کوتاهی را آماده کنن. اگر شما هم می‌تونین در کارهای هنری و تبلیغاتی همکاری کنید ماچتون می‌کنم و ازتون می‌خوام که زودتر دست‌به‌کار بشین.

من هم قرار شد کار کنترل شبکه‌ را بر عهده داشته باشم. کی حاضره بهم کمک کنه؟

هنوز برای بخش ارتباطات (هدف اصلی جامعه‌ی فرانسوی‌ست) مسئولی انتخاب نشده. ولی فردا شب حتمن این کار انجام خواهد شد. اگر شما در این زمینه ایده‌ای دارید یا کمکی از دستتون بر میاد خبر بدین.

شما می‌تونین از همین الان دست به کار بشین و به دوستای ایرانی، فرانسوی و… خبر بدین و بگین برای شنبه آماده باشن. ( من هواشناسی را نگاه کردم و خوشبختانه آسمانِ شنبه خندان خواهد بود و اشک‌هایش را برای روزهایی به جز روزِ «مـا» نگه داشته است). اگر پایه هستین، یا زیر همین پست (در فیسبوک) اعلام آمادگی کنین یا اینکه به من پیام بدید. (البته اگر زیر پست در فیسبوک نظر بذارین خیلی بهتره.) ـ

زیاد صحبت کردم. کار زیاد داریم. شب خوش.