چرا راحت ترجمه نمی‌کنیم؟
2013-07-14چگونه آگاهی به زبان٬ جامعه را تغییر می‌دهد
2013-07-27
هیچی از احساس خیانت، اونهم خیانتی که در دوران کودکی بهت شده باشه و در روح و ذهنت نفوذ کرده باشه بدتر نیست.
اون آدم کوچولوهه بود توی کارتون گالیور! اون طفلکی در نسخه‌ی اصلی داستان اصلن هم اونطوری نبوده که با ما نشون دادن. بلکه طفلکی عاشق اون دختره لوَنده «فلرتیشیا» بوده. ولی فلرتیشیا ناز و عشوه‌هاشُ برای گالیور میومده. اون غر و لند هایی که اون بنده‌خدا می‌کرده هیچ ربطی به بدبینی نداشته. بلکه از روی حسودی و واکنش به رابطه‌ی گالیور و فلرتیشیا بوده. اما صدا و سیما همه‌ی اینا رُ سانسور کرده بوده و بجاش یه شخصیت با یه ماجرای خیالی تحویل ما داده.
حالا فکر کن اون شخصیت با تکیه‌کلام معروفش که می‌گفت «من می‌دونم… من می‌دونم» تبدیل به یک ضرب المثل و نماد فرهنگی برای دو سه نسل از ایرانیا شده. چه تحلیل‌هایی که با تکیه به این شخصیت نشده! چه آدم‌هایی که با اشاره به اون شخصیت مسخره نشدن!
چرا ما هیچوقت نفهمیدیم که اون طفلکی هم عاشق بوده؟ چرا نفهمیدیم که فلرتیشیا هم خاطرخواه گالیور بوده؟
چه کسی پاسخگوی کودکیِ ما خواهد بود؟ آخه چرا؟
Discover more from Rooh Savar
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Rooh Savar
Entrepreneur, journaliste, auteur | Fondateur & CEO @ Welcome Place | Lettres Persanes | President @ SINGA Global
2 Comments
فکر این را هم بکن که منِ تورک باید کودکی ام را نه با زبان مادری ام که با زبان فارسی با این کارتونهای سانسور شده و تحریف شده می گذراندم.
اشتباه زدی داداش. یه سرچی به زبان غیرفارسی هم بکنی متوجه میشی که اون شخصیت گلام واقعیه. حتی در روانشناسی یه موردی داریم به نام سندروم گلام که دائم احساس یاس در فرد القا میشه.