0 Comments

1. ناشناس says:

   2013-02-01 at 08:05

   آقا شما اگر الان ایران بودید بازهم همین حرفها را می زدید؟

   Reply
2. روح الله شهسوار says:

   2013-02-01 at 12:08

   من زمانی که ایران بودم همین حرفها را زدم و از همین نگاه دفاع می‌کردم که در نتیجه هم زندانی شدم و هم از دانشگاه اخراج. البته در جریانِ جنبش سبز آگاهی بسیار بیشتری نسبت به این قضیه پیدا کردم.
   الان هم تلاش می‌کنم این حرف‌ها را بلند تر بزنم. چون دوستان بسیار زیادی در ایران دارم که همین‌طور فکر می‌کنند، اما دستشان به جایی بند نیست و نمی‌توانند بلند حرف بزنند.

   Reply
3. ناشناس says:

   2013-02-01 at 16:23

   دوست عزیز
   شکی نیست که هر حکومتی در شرایطی روی سیاستهای خودش پافشاری میکنه که از طرف تعداد قابل توجهی از مردم مورد تایید باشه و اکثریت مردم حد اقل نسبت به این سیاستها بی فقاوت باشند.
   ولی آیا میشه چامعه ای رو که سیاستهای تمامیت خواهی رو تایید میکنه غیر اخلاقی شده توصیف کرد. باید دید آیا اصلا چنین جامعه ای – در صورت پذیرش تعریفهای مورد ادعا- اخلاقی بوده که غیر اخلاقی شده.
   چطور میشه گفت جامعه ای که با وجود اینهمه سرکوبهای خشن بطور دائمی آدمهایی از دل خودش بیرون میده که حکومت فقط میتونه اونها رو زندان و شکنجه کنه جامعه اخلاقی نیست؟
   افراد مخالف در چنین شرایطی سه راه پیش رو دارند.
   – یا مثل حمزه غالبی منتظر دستگیری خودشون باشند.
   – یا به خشونت دست بزنند و مثلا مقاومت مسلحانه کنند.
   – یا از کشور خارج بشند.
   آیا راه دیگه ای هم میشناسین. و بنظر شما کدوم راه موثرتره و از چه راهی بهتر میشه که یک حکومت به مردم خودش سرکوبگر معرفی بشه.
   من همیشه به این سروش بد بین بودم و هنوز هم هستم. جون غیر از مایوس کردن و تایید غیر مستقیم وضع موجود کار دیگه ای نمیکنه. فقط ژست مخالف داره، وگرنه موضع گیریهاش هیچ ضرری برای حکومت نداره.

   سعیدی

   Reply
4. روح الله شهسوار says:

   2013-02-02 at 04:47

   اول باید بگم که حمزه غالبی‌منتظر بازداشتش نبوده که بیان بگیرنش. بلکه وقتی مامورین هجوم میارن که بگیرنش کلی مقاومت می‌کنه و با مامورین درگیر می‌شه و حسابی کتک‌کاری می‌کنه و به راحتی خودش را تسلیم نمی‌کنه.
   دوم اینکه غیر از سه راهی‌که شما گفتی، راه دیگه‌ای هم وجود داره و اون مقاومت و پایداری هست. هر مقاومت و پایداری خشونت‌گرایانه نیست. بلکه آدم‌ها می‌تونن خیلی مدنی مقاومت کنن. مثل تاجزاده و قدیانی که در دادگاه حاضر نمی‌شن چون اون دادگاه را غیر قانونی می‌دونن. این مقاومت اگر فراگیر بشه از دادگاه مشروعیت‌زدایی می‌کنه. اونها به دادگاه نمی‌رن مگر حاکمیت به زور متوسل بشه در این حالت باز هم تا حد توان مقاومت می‌کنن.می‌شه بدون خشونت هم مقاومت کرد. البته آدم‌ها حق دفاع مشروع دارن و در مقابل کسی که خشونت به خرج می‌ده و تعرض می‌کنه می‌تونن و باید با اعمال خشونت مقاومت کنن. این خشونت مشروع است. مثل خشونتی که پلیس در شرایط قانونی به خرج می‌ده. و اگر از این حق به درستی و هوشمندانه استفاده نکنن زمینه‌های فرمان‌برداری خودشون را فراهم کردن.

   Reply