مدرسه و زندان | یادداشت حسین نورانی‌نژاد از زندان اوین به مناسب فصل مدرسه‌ها
03 , October , 2015تجربه‌های مدرسه‌ی روزنامه‌نگاری
02 , November , 2015کلاس درس، روز اول،
استاد پس از بیست سال سابقه‌ی روزنامه‌نگاری در تلویزیون، امروز این شغل را رها کرده و دیگر از این راه پول در نمی‌آورد. هرچند که هنوز هم به ساختن مستند ادامه می‌دهد. او کار و کاسبی دیگری راه انداخته و راه معاشش را از روزنامه‌نگاری جدا کرده و پولی که از آن راه در می‌آورد را خرج ساخت مستند می‌کند.
او حتی برای تدریس در مدرسه‌ی عالی روزنامه‌نگاری پاریس هم پول دریافت نمی‌کند و افتخاری درس می‌دهد. همین امر به او این امکان را می‌دهد که بدون ملاحظه‌های شغلی، این حرفه را نقد کند و دانشجویان را با واقعیت‌های آن آشنا کند.
در یکی از این نقدها، استاد سکسیست بودنِ ژورنالیست‌ها و رسانه‌ها را به شدت نقد کرد. گفت که مردهای ژورنالیست – بیش از بقیه‌ی حرفه‌ها – همیشه زنهای موفق را به خوابیدن با مدیران رسانه‌ها متهم می‌کنند، درحالیکه خیلی وقتها این امر واقعیت ندارد. بعد با لحنی آمیخته با شوخی و جدی رو به دخترها کرد و بی‌پرده گفت: «هم‌آغوشی کنید. هرچی خواستید و با هرکی خواستید هم‌آغوشی کنید و حالش را ببرید. چند سال دیگه تمام رسانه‌ها تحت کنترل زنها خواهد بود و آنوقت این مردهای سکسیست بازنشسته شده‌اند و شما به راحتی به کارتان ادامه خواهید داد.» من چند بار دیگر هم درباره‌ی تبعیض جنسیتی در فرانسه و اروپا که به شکلهایی پنهان و آشکار وجود دارد، نوشته بودم و تلاش می‌کنم یادآوری کنم این جامعه‌ها آرمانشهر نیستند و نخواهند شد. اینبار استاد ایوان لب به سخن گشود و شهادت داد.
روز دوم از مدرسه‌ی روزنامه‌نگاری #ESJParis
در این مدرسه‌ها مدرسان و استادان، بر خلاف دانشگاه‌های کلاسیک، پژوهشگرانِ رسانه نیستند. بلکه آنها روزنامه‌نگارند؛ آموزش‌دیده و باتجربه. صبح درس می‌دهند و شب خودشان می‌روند برنامه‌ای در رادیو تلویزیون اجرا، و یا یک سرویس در فلان روزنامه را اداره می‌کنند.
هریک از استادهای مدرسه‌ی عالی روزنامه‌نگاری پاریس در حال حاضر در مهمترین رسانه‌های فرانسه در حال فعالیت حرفه‌ای‌اند. از جمله استاد رادیو که یکی از برنامه‌های جذاب رادیویی را تولید و اجرا می‌کند.
در فرانسه، بیش از ۸۰ درصد مردم رادیو گوش می‌کنند و بیش از ۵۰ درصد از آنها رادیو را «درحال حرکت» (بویژه در حال رانندگی و همچین آنجام کارهای روزمره و یا در مترو و اتوبوس و…) گوش می‌کنند. رادیو رسانه‌ی اولِ فرانسه است.
بویژه در دنیای سیاست، روزِ سیاسی با رادیو شروع می‌شود و جهت پیدا می‌کند، با تلویزیون و فیسبوک داغ می‌شود و با اینترنت و مطبوعات به پایان می‌رسد.
برای من که از سال ۸۴ به #پادکست و شکلِ کار رادیویی جذب شدم، این کلاس یکی از جذاب‌ترین‌هاست.
